我的名字叫阿依莎，是一位地道的回族姑娘！现居住在土耳其。很高兴能和大家分享这里的风土人情以及我在这里的日常生活。
拿破仑曾说过:如果世界上只有一个国家，那首都一定是伊斯坦布尔！没错，我现在就居住在这个如它的名字一般美丽的城市里！而在这座城市里有一个不得不提及的地方便是——没有王子的王子岛😄这里，我去过两次，而每一次，都有不一样的体验！
第一次: 秋末
利用周末小长假， 抓住秋的小尾巴！
今天有幸与朋友一起到王子群岛游玩，感受异国之秋的美色。早早地吃过早餐，便匆忙赶去金角湾与朋友会和 在那里坐船，每人5里拉左右，超便宜啦~
更值得一提的当然还是土国宝贝——喵了个咪。不管你在哪里 ，一只只可爱的小喵以及专属它们的温暖小窝随处可见。各色各样哒喵，黄白黑花的，画了眼线的，卸了妆的[偷笑]实在可爱至极......
知感安拉，此行甚好！Insha’anllah 以后假日的首先之地就是你啦♡
第二次 : 初夏
照旧坐了一小时余的船后，再次踏上这座美丽的小岛。由于在斋月的缘故，身体已感到有些乏累，又加上这次我们要徒步登上山顶去参观历史遗迹(听到“徒步”两个字其实我的内心是拒绝的) 不过，我们选择了一条相对来说最近的一条路上去(约30分钟登顶)尽管如此，走到一半就被这些大坡“折磨”的全身无力啦😩(在此提醒来游玩的朋友们，如果想上山，一定要坐马车！坐马车！坐马车！重要的事情说三遍！)
俗话说:上山容易下山难。经过再三商议，我们决定乘马
车下山(嘿嘿😁太好啦！心里美滋滋！)
我们同行十人，叫了三辆马车，每辆原本60里拉，我们跟师傅砍价，最后以三辆车150里拉的价格成交！算是很优惠啦~主要也是因为我们真的走不动了啦~~~
上车咯~忙不迭地坐下，静静等待车走的那一刻，抬头望望前面跃跃欲动的两匹马，大概是已经和我一样迫不及待了吧……
未及留神，路边别具特色的小房，可爱小只的喵星人；挺立茂盛的大树、小花，已在视线中一一飞奔登场，又转眼呼啸而去。对终日在城市逼仄空间中生活惯了的人们而言，一份久违了的清新与自由扑面而来。
知感安拉！一场期盼已久继而收获满满的路程就这样在车轮有节奏的咣当声中悄然结束…………
Hello to everyone!
My name is Aisha, an authentic Hui girl! Now I live in Turkey. I am very happy to share the local traditions and my daily life with you.
Napoleon once said: If there is only one country in the world, its capital must be Istanbul! Yes, I live in this beautiful city like the name! There is a place to mention in the city - the Prince Island in which the Prince is not. I've been there twice and each time was a different experience!
First time: late autumn
Take advantage of the little holiday of the weekend!
I was fortunate to have fun with my friends on the islands and to experience the beauty of exotic autumn.
After having breakfast early, I ran out to meet my friends and catch a ferry, about 5 pounds per person, super cheap ~
About an hour and a half later we arrived at the island. After getting off the ferry, this idyllic place immediately attracted me. Prince Island group is said to be in the Byzantine period and the royal family of the prince or other royal family members are said to be banished. We stopped and read along the way. I wanted to walk around the island for a week. I wasn't expecting to walk in a fifth of the distance, and I was just about to give up and go back. (well, still lack of exercise)
The most important feature is the lack of modern transportation and the use of carriages to transport tourists. Compared to other cities, the Prince Islands are quite quiet and comfortable.
It's worth mentioning more. Wherever you are, a cute ass and a warm nest dedicated to them can be seen anywhere. All kinds of bugs, yellow, white and pink flowers are really cute ...
Of course, these cannot be done without the care and care of the gentle people of this beautiful country!
This trip was very nice! You can choose as the first place for the holiday.
Second time: early summer
After using the ferry for over an hour, I set foot on this beautiful island again. Because of Ramadan, my body felt a little bit tired, and this time we had to walk to the top of the mountain to visit historical sites. (In fact, my heart immediately rejected when I heard the word "walk".) However, we chose a new way (about 30 minutes to climb up the hill). In half of this big slope, we've become weak as if the whole body was "tortured". (Remind friends who want to play games, if you want to go to the mountains, take the cars! Take the cars! Take the cars! The important thing is said three times!)
God willing! Thanks to everyone's mutual encouragement, we finally reached ~~~ But unfortunately, it is not clear, you can only look from the outside of the locked door ...
He says: It is easy to go down the mountain. After repeated discussions, we decided to ride.
The car was coming down (hey, so nice! My heart is melting!)
We were ten, and we got three cars. Each of them was normally 60 liras, we negotiated with the master and finally agreed to 150 pounds for three cars! It's very convenient because we can't really move.
I sat down, waiting for the car to leave, and saw two horses willing to move in front of me. They were probably as eager as me.
God willing! The long-awaited journey ended quietly in the rhythm of the wheel.
Herkese merhaba!
Benim adım Aisha, otantik bir Hui kızı! Şimdi Türkiye'de yaşıyorum. Yerel gelenekleri ve buradaki günlük hayatımı sizlerle paylaşacağım için çok mutluyum.
Napolyon bir keresinde şöyle dedi: Dünyada sadece bir ülke varsa, başkenti İstanbul olmalı! Evet, adı gibi bu güzel şehirde yaşıyorum! Şehirde bahsetmem gereken bir yer var - içinde Prens olmayan Prens Adası. İki kez orada bulundum ve her seferinde farklı bir deneyimdi!
İlk kez: sonbahar sonlarında
Hafta sonunun küçük tatilinden yararlanın!
Adalar'da arkadaşlarımla eğlendiğim ve egzotik sonbaharın güzelliğini yaşadığım için şanslıyım.
Erkenden kahvaltı yaptıktan sonra, arkadaşlarımla buluşmak ve bir vapura yetişmek için koştum, kişi başına yaklaşık 5 lira, süper ucuz ~
Yaklaşık bir buçuk saat sonra Adaya vardık. Vapurdan indikten sonra, bu pastoral yer hemen ilgimi çekti. Prens Adası grubunun Bizans döneminde olduğu söylenir ve kraliyet ailesinin prense ya da diğer kraliyet ailesi üyelerinin sürgün edileceği söylenir. Durduk ve yol boyunca okuduk. Bir hafta adada dolaşmak istedim. Mesafenin beşte birinde yürümeyi beklemiyordum ve az daha vazgeçip geri dönüyordum. (peki, hala egzersiz eksikliği )
En büyük özelliği, modern bir ulaşımın olmaması ve at arabalarının turistleri taşımak için kullanılmasıdır. Diğer şehirlerle karşılaştırıldığında Prens Adaları oldukça sessiz ve rahat.
Daha fazla bahsetmeye değer elbette. Nerede olursanız olun, şirin bir eşek ve onlara adanmış sıcak bir yuva her yerde görülebilir. Her türlü böcek, sarı, beyaz ve pembe çiçekler gerçekten sevimli ...
Tabii ki, bunlar bu güzel ülkenin nazik insanlarının bakımı ve ilgisi olmadan yapılamaz!
Bu yolculuk çok güzeldi! Tatil için ilk yer olarak seçebilirsiniz.
İkinci kez: yaz başlarında
Vapuru bir saatten fazla kullandıktan sonra tekrar bu güzel adaya ayak bastım. Ramazan nedeniyle, bedenim biraz yorgun hissediyordu ve bu kez tarihi yerleri ziyaret etmek için dağın tepesine doğru yürüyüş yapmamız gerekiyor. (Aslında "yürüyüş" kelimesini duyunca kalbim hemen reddetti.) Bununla birlikte, yeni bir yol seçtik (tepeye tırmanmak için yaklaşık 30 dakika). Bu büyük yokuşun yarısında, tüm vücuda "işkence" yapılmış gibi güçsüzleştik. (Oyun oynamak isteyen arkadaşlara hatırlat, dağa çıkmak istiyorsan, arabaları al! Arabaları al! Arabaları al! Önemli olan üç kez söylenir!)
İnşallah! Herkesin karşılıklı teşviki sayesinde, nihayet vardık ~~~ Ama ne yazık ki, açık değil, sadece kilitli kapının dışından bakabiliriz ...
Diyor ki: Dağdan aşağıya gitmek kolaydır. Tekrarlanan tartışmalardan sonra ata binmeye karar verdik.
Araba iniyordu (hey, çok güzel! Kalbim eriyor!)
On kişiydik ve üç araba ayarladık. Her biri normalde 60 liraydı, usta ile pazarlık yaptık ve son olarak üç araba için 150 liraya anlaştık! Çok elverişli bir durum, çünkü gerçekten hareket edemiyoruz.
Oturdum, arabanın gitmesini heyecanla beklerken önümde hareket etmeye istekli iki atı gördüm. Muhtemelen zaten benim kadar istekliydiler.
İnşallah! Uzun zamandır beklenen yolculuk sessizce tekerleğin ritminde sona ermişti.
